Bir gün sende öðreneceksin ayrýlýðýn acýsýný
Sen de anlayacaksýn neden solar çiçekler
ve sen de hissedeceksin,
gözyaþlarýnýn ýslaklýðýný.
Gözlerinden geçmiþin süzülecek, yaþanmýþlýklarýn
silmeye çalýþsan, silemeyeceksin.
akýp gidecek yüreðine dirhem dirhem
Bir soðukluk kaplayacak içini
Üþüyeceksin,
hemde dondururcasýna...
Lanet edersin yaþadýðýna
Bir an gelir,
Düþermiþ gibi olursun uçurumlardan
Eller bulamazsýn tutunacak
Canýn acýr sesin duyulmaz...
Uzun uzun bakarsýn hayaline
Aynalar yabancýdýr artýk sana
Bakarsýn
Tanýyamazsýn kendini, cismini göremezsin
Benliðin kaybolmuþtur, bulamazsýn...
eðer yüreðine kazýlmýþsa bir mýh gibi ismi
unuttum demekle unutulmadýðýný anlarsýn..

Bir gün sen de öðreneceksin ayrýlýðýn acýsýný
Umutlarýn olacak beyazla baþlayan
Sayfalar dolusu anýlar saklayacaksýn
Yazmaktan ellerin nasýrlaþacak
ama,
yüreðin nasýr baðlamayacak
hiç bir þey unutturmayacak sana
Yarinin gülüþünü..
Düþlerin olacak ucsuz bucaksýz deryalarda saklý
Uzun uzun dalýp gideceksin
boþluklarda kaybolurcasýna
Bir seda fýþkýracak yüreðinden
Neden diyeceksin?
Neden gitti?
sorular yükleyeceksin bir kuþun kanadýna
uðurladýðýn güvercinlerin olacak
dönüþü olmayan sevdalarýn
içinde saklý kalan bir þeyler
adýný koyamadýðýn
acýlarýn olacak
ve
bir gün,
sende öðreneceksin
ayrýlýðýn azabýný...




Volkan KISACIK