Bir zamanlar bir siir okumuştum fahriye abla diye
AHMET MUHİP Dıranasındı sanırım yanlış hatırlamıyorsan
Ne güzel komşumuzdun sen Fahriye abla diye
Biraz özenerek birazda kıskanarak birazda imrenerek okumuştum şiiri

Ne güzel anlatmıştı şair mahallleyı ve FAHRIYE ablayı
Küçük bir mahalle anlatılıyordu birde orda yasayan mahallenin güzel kızını
Birde ona aşık bir genç vardı basladı anlatmaya ne güzel komşumuzdun fahriye abla



Merak ederdim Fahriye ablayı nasıldı çok mu güzeldi
Sarısın mıydı esmer mıydı
Yesıl gözlumuydu mavi gözlumuydu
Fettanımıydı yürüyüşü yoksa hanımcıkmış
Cok merak ederdim erkekleri hayran bıraktığına göre çok güzeldi Fahriye abla

Sımdılerde o komsuluklardakı samimilik kalmadı
Bizim mahallede de var r belki Fahriye abla ama bilmiyorum
Eskiden ne güzel cumbalı evler varmış insanla r birbirini tanır selamlaşırlardı
Duymamışınızdır dostla r insanlık ölmüş diyorlar
Haberleri boy boy manşetlerde sıralanmış