ne gelenleri unuttum nede gidenleri...
ne aşkları ne de vedaları...
unutmadım verdiğim sözlerin hiç birini...
günlükler taştı kalbimin sayfalarından...
kan olup aktı gözyaşlarımdan...
yokluğundu beni umutsuzluklara iten...
ben sahipli sen sahiplenmeli yada sen sahipli ben sahibeli...
köle gibi bir hayatın koynunda yaşarken...
vazgeçilmesi imkansız olan çocuk sevdalarında kaldık...
gömdük gençliğimizi...
herkez yaşasın hayat görevimiz sona ersin...
o zaman ölüm korkusu düşünce kalplerimize...
beraber uyuyacağız sevgilim...
senin sevgi dolu gözlerinde buluşucak uyanan gözlerim her sabah...
dünyaya birlikte veda edeceğiz sevgilim...
unutmadım ben sende biliyorum...
aynı dudaklarda yaşamayı...
ama vazgeçemedik başkaları için yaşamaktan...
sevdiklerimizi üzmeye kıyamadık...
en çok kendi acılarımızdan korktuk...
ama şimdi acı dolu içim...
hergünümden pişmanım artık...
hep yokluğunun hayalinde yaşadım günleri...
her günüm pişman yaşamaktan...
sensiz napabilirdim ki...
çaresiz gönlüm başka sevdalarınkucağında kaldı...
suskun dilim hayata devam etmeye çalıştı...
yalan kalbim yalan dünyam...
yalan ben...
gidecek yolum kalmadı....
taşlık yollarda ayaklarım kan içinde kaldı...
çaresizce düşüp kaldım...
bekliyorum kucağına alıp beni götüreceksin bir gün...
dermanım yok...acım çok...sen anlarsın bir beni..
affet sevgili...hatalarım sensizlik sebebi..
bırakma ellerimi derken...gittin sen benden...
bekle derken bekleme derken...inanmadım ben hiç sana...
ne sen bensiz ne ben sensiz...
nefes almak imkansız ki sevgili...
nereye kadar umutsuz aşkın...
gün gibi gelir geçer heyecanlar...
ama kalır akılda...kavuştuysa aşıklar...
ben hep vardım senin gibi...
aklına düştüğüm gündü...aklıma düşüşün...
ve kalbime girdiğin gündü...kalbine ilk adımlarım...
ne ben farkındaydım ne sen...
sonsuz yoldu...geleceğe kurulan hayalerimiz ...
sözlerimiz bizi unutturamadı bize...
anılar dün gibi gözlerimde...
yanaklarım yine pembeleşsin diye
güzel sırlar bekliyorum msj başlıklarında...
ama ne benim izim ne senin izin görünmüyor sayfalarda...
kalan umutlar gelecek hayaller
hep sığınağım oldu acılardan kaçışlarımda...
yanımda ki siyah gömlekli adam...
göklerdeki evimizin anahtarını
hiç (hayal etmekten )kaybetmedim ki ben...




01.03.2012...dilek