Osmanlının yedi cihan ışığı sönmüş
Denize açılan gemi samsun a gelmiş
Bir kahraman oynana oyunları görmüş
Yürür yiğidim bu ondokuz mayıs günü

Bandırma vapurunda meşale yanıyor
anadolu yaralı, yürekler kanıyor
Düşman bizi esir ettigini sanıyor
Yürür yiğidim bu ondokuz mayıd günü

Duman tütmeye başlar samsun acağında
yigitler şehit düşmüş kendi bucağında
Çocuklar aç kalmış ana kucağında
Yürür yigidim bu ondokuz mayıs günü

Dalgalanmıyor al bayragım yas bağlıyor
Helal etmiyor hakkını anam, ağlıyor
Durma git oğul deyişi yürek dağlıyor
Yürür yigidim bu ondokuz mayıs günü


Türk askeri vatanında yenilmek bilmez
Bir vurulur bin dirilir yinede ölmez
Dik durur analar, gözyaşlarını silmez
Yürür yiğidim bu ondokuz mayıd günü

Kanlar ırmak gibi olup denize aktı
Her adımda karanlığa bir ışık çaktı
Dünya hayretler içinde, ibretle baktı
Yürür yiğidin bu ondokuz mayıs günü

Karanlık günler bitti yine güneş doğdu
Türk milleti düşmanını denizden kovdu
Gözü yaşlı yetimleri sevince boğdu
Yürür yiğidim bu ondokuz mayıs günü

Yetti artık düşmanın bin zulüm ettiği
Mazlum halkımın üstüne silah çektiği
Bir bayramdır Atanın armağan ettiği
Yürür yiğidim bu ondokuz mayıs günü

Bayraga sarılır vatan uğruna ölen
Davulla zurnayla karşılanır her dönen
Yurdumda bayram havasıyla geçsin şölen
Yürür yiğidim bu ondokuz mayıs günü



TUNCAY