nasıl isyan yapmam bu kadere,
nasıl?
bir adımlık yerdesin,
varamam
sesimi duyurmak isterim,
duyuramam
şiirlerim bile
sana ulaşmaz oldu
ağlıyorum şuan
çaresizliğimden,
öfkemden
isyanımdan kadere
ağlıyorum....

unutmak isterim,
senin, beni unuttuğun gibi
unutamam
taş yürekli olmak isterim
senin gibi
ama...
aklıma düşdüğünde
yanar yüreğim, kağıt misali
ağlıyorum çaresizliğimden
isyanımdan kadere
ağlıyorum....

oturuyorum göz yaşlarımla
şöminenin karşısında
seyrediyorum
alev alev yanan ateşte
kül olan kütükleri
aşkından yanan
hayatım misali
ve isyan yapiyorum bu kadere
ağlıyorum şuan
çaresizliğimden,
öfkendem
isyanimdan kadere
ağlıyorum....

üşüyorum alevlerin karşısında
ıldır ıldır yanan ateş
ısıtmıyor
bıraktığın boşluğun soğukluğunu
belki
erir vucudumu saran buzlar
özleminden girdiğimde toprağa
cehennem ateşinde yandığında ruhum
ödediğinde bedelini yaratanını unuttuğunun
yinede isyan yapiyorum bu kadere
ve
ağlıyorum şuan
çaresizliğimden,
öfkemden
isyanımdan kadere
ağlıyorum...

ağlıyorum...
sonsuz meleğimin aşkının
uğruna ağlıyorum.....

sonsuz sevgilerimle
mikail

nürnberg, 2003

söz-yazı mikail, alias deli cocuk
e-mail: [email protected]
msn: deli_cocuk32@