Elif Şafak’ın AŞK isimli eserinin takdiminde:
“..AŞK’ın hiçbir sıfata,tamlamaya ihtiyacı yolktur.
başlıbaşına bir Dünyadır AŞK..Ya tam ortasındası-
nızdır,merkezinde..Ya dadışındasınızdır,hasretinde..”
————————————————
” NASILLAR,SEVGİLİ EŞİNİZ,GÜNEŞİNİZ?..”

Sen hiç hasret yaşadın mı ?.Ben hasretlerde yanarken !..
Gurbet nedir,hiç tattın mı ? Ben gurbetlerde yaşarken…

Karanlığı hiç tattın mı ?.Benim Güneş’im solarken !..
Hayatta yalnız kaldın mı ?..Kâlbim acıyla kanarken !..

İzbelerde,senden uzak,asude hayat umarken;
Umut ışıklarım sönmüş,kederlere boğulurken !..

Sen umutsuz yaşadın mı ?..Bahtıma lânet ederken !..
Kahkahalarla güldün mü ? ..Ben alev-alev yanarken !!..

Hiç burkuldu mu üreğin ?..Benim yüreğim yanarken..
Kötümserlik duyguları hayallerimi bozarken..

O, bütün bundan habersiz,neş’eyle gezip-tozarken…
Kum’a hasret dalgacıklar,beton Sahil’i yalarken…

Bir mutluluk,bir huzur,bir küçücük neş’e ararken;
Beni andığın olur mu ?..Bütün gün seni anarken…

Bir gelip soracak mısın,Ecel kapımı çalarken ?!..
Yıldızım sönmüş,Güneş’im ha solmuş ,ha da solacak !…

Yakıcı huzmeleriyle Güneş doğmağa utanır;
Dostluğun tek GÜNEŞİM’dir..Ki GÜNEŞ’i kıskandırır..

——Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-12.07.2008.