şehre bahar gelmiş çiçek açmış bahçem
bakarken uzaklara penceremden
usul usul yağmurlar akıyor şimdi gözlerimden…

yine hüzün var bu sabah içimde...
sadece gidişin kalmış gözlerimin önünde...
gecenin kimsesizliğindeyim şimdi.
başımda uyutmayan sancılar…

daha sabaha çok var...
kanar durur gidişin içimde...

ne yana dönsem gözlerimin önündesin.
senden bana kalan kül grisi acılar...

her gece seni düşünmek ne güzel şey...
aklımda fikrimde olman ne güzel ...

gülüşün
sanki rüzgar vurmuş
usul usul sallanan
bir gelincik başağı gibi titryor içimde…

yüreğimin acısını sancısını feryadını
sana olan özlemimini bir bilsen
çıkar gelirdin...
uykusuz gecelerim belki biter
son bulurdu yar..

anlatırdım senden kalan o tozlanmış anılarımı sana…
belki kahkaha atıp gülerdin halime
belki sarılırdın boynuma sarılıp
Huzur bulurdum belki kollarında yar

Gelseydin…

Gelseydin yaza dönerdi belki mevsim…


O buğulu sesin yankılanıyor hala kulağımda.
Yankılanıyor içimde “seni seviyorum “demelerin gün ağardığında...

Gülüşün…

sanki gül açan bir tomurcuk gibi
baharlar taşırdı içime
Ve tenime…

gelseydin...
çıkardım kışlardan…
ısıtırdın avuçlarımı
üşüyen dudaklarımı
yanardı dudaklarım alev alev eskisi gibi...


gitmeseydin…
itmeseydin karakışlara tenimi
hazanlara çevirmeseydin
sarartmasaydın yapraklarımı
savurup hazanlara beni yar…

senden sonra bedenimi yasaklı bir ülke ilan ettim...
Sokmadım hayatıma kimseyi
Kilitledim kapımı aşklara yar…


geçer
zaman değişir belki...
bitmez dediğin biter zamanla
aşklar bile...
kurşun yarasıdır yürekteki her bitişin ardındaki.......
hüzündür hep kalan avuçlardaki…

acının vatanı yoktur...
yurdu yok…
acıtır sevdalar
sevdalar kurşuni...

bir kurşun değer ya hani göğsüne
yıkılır devrilirsin bir köşesinde yalnızlığın..
soluksuz kalırsın ...

öyledir acılar…
ve sevdalar...

deler bedenini …

acılar kurşuni...