0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1081
Okunma
tane tane elemin
geldiler sırayla
senden
sana ait duygular
ağaç dalları gibi yeşil
yaprağın yanındaki
elmadan daha kızıl
hatırımı sormadan
düştüler
küçük bir dokunuşla
... sana ait
senden vardı hep
uzaktan bir çocuk sesi
yada
gel yavrum diyen
şefkatli sesiyle
güzel alımlı
bir kadın
çocuk heycanıyla
cilveleşti
ay yıldızlara
güneşin
günlük hesabını yazmakta
gölgeler
ürkek pısırık
yanagından yanaga
savrulan sonsuzluk
ellerinde
parmak aralığılığı
uzaklığı
kemanında ritmin
yakarışları
sarmaladı
kemancının
elllerinde seni
senki
doğmadan daha dünya
doğanın
koynunda candın
puştluğa alışmıssa
yaşam
puştlar kahır çekmez
hep kusarlar
irin ve kini
çatlak yırtık kirli
lağım ağızları
... bütün puştlar gibi