Sonsuz ufuklara hüzün ekildi
Bal gibi dudakta sözlerin kaldı
Dağlar debdebeli deniz çekildi
Her saat her dak(i) ka özlerin kaldı

Kucakta bir çocuk taşır adını
Aklın alıyor mu nazların kaldı
İnfazın mutlaka tattın tadını
İlmeği taktığın izlerin kaldı

Bulanan sularda ayrılmış yerin
Kaynayan pınarda gözlerin kaldı
Suçu nedir mavi renkli göklerin
Güvercin misali pozların kaldı

Gece yoldaş olur oynar yarasa
İnleyen nağmeli sazların kaldı
Beni kaybeder mi beni arasa
Havaya savrulan tozların kaldı

Kırmızı çiçekle dönüştün nara
Kelime kelime közlerin kaldı
Aşkın hançeriyle açınca yara
Kandan daha koyu hazların kalır

Bu minval üzere geçirdik kışı
Baykuşa emanet yazların kaldı
Fırtına borana çaldın alkışı
Gidip de dönmeyen kazların kaldı

Yorulma görünmez bu günden yarın
Takvimde kefenlik bezlerin kaldı
Söyle suçu neydi gelen baharın
Gözükara solgun yüzlerin kaldı

Çark-ı Devran (sy. 15)