Koca bir boşluktayım sanki
Kelimeler anlamsız bedenim yorgun
Büyük bir savaşı kaybetmiş gibi düşünceli
Topraktan bitme gibi kimsesiz.
Neyi özlediğimi bilmeden yaşıyorum
Bedenimin çekemediği kalbim
Şimdi cansız, susuz bir bitki.
Her şey boş sanki hayatımda,
Güneş küskün, gönlümdeki yıldızlar tatilde
Tutunduğum dallar bir bir kopmakta
Dost bildiklerim yabancı
Yol bildiğim kenarlar uçurum.
Bir araya gelmiyor cümleler
Anlatamıyorum içimdeki fırtınaları
Satırlara tutundukça savruluyorum
Bir yaprak gibi, esen hayatta.
İçimde büyüttüğüm boşluk kalbimi küçülttü,
Yüreğimin yorgunluğu gözlerimde ihtiyarladı
Bir bir düşen yaş’lar bildiğim tüm doğruları çürüttü
Güvendiğim dağlara yağan karlar ömrümü tüketti.
Yalnızlığımda kaybolan ümitlerim
b
aşka kollarda hayat buldu....