36
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
6248
Okunma

Yetiş anam yetiş
Gecenin bir vaktinde
Hicrana yenik düştüm
İntihar içimde ölüm kokar
Musalla yüreğimi sarıp sarmalıyor ......
Sen bunları okurken
Yaralı yüreğim son defa yazıyor
Şimdi gecenin karası gibiyim
Saat on iki devriyesinde
Çıkmaz sokakların birindeyim
Uykum benden firar etmiş
Bir türlü dinmez solumda sızım
Lokman hekimin merhemi,
Beş para etmez derdime
Gözlerim küçüldükçe
Beyaz duvağınla
Sen gelirsin önüme
Bir kar(kardelen) misali.
Göz çukurlarım çölleştikçe
Nadasa bıraktım gidişinle zamanı
Öylece kala kalmışlığım
Yağmuru özleyen toprak zerresinde
Gökkube üzerime bastırdıkça
Ben Yusuf’un kuyularında yanmaktayım,
Yaralarıma tuzları basmaktayım
Yâr bildiğim can/canımı almadan önce
Zeytin gözlerinde unutulmuş birkaç kare iken ,
Sözcükleri yutkunuyorum,sessiz suskunuşlarımda
Dudak kenarların tozlanmış,bin/bir gece masallında
Pencerenin pervazına gelen minik serçe gibi.
Varla yok arasında
Cesaretimi gömüp,sensizliğime
Gel desem gelmez/git desem gitmez
Hayalin yanı başımda,
Sana her susuzluğum kör düğüm oluyor kursağımda ,
Yutkanamıyorum hiçliğimle seni.
Faili meçhul bir cinayete tanık olurken kelimelerim
Yüreğim sensizlik hücresinde
Azrail’in soğuk öpüşünü aramakta.
Gözlerim gidişine kurulu bir saat gibi
Susarak el pençe divan duruyor ,
Oysa sitemle
Tüm heceleri kurban ettim,senli cümlelere
Yetiş anam yetiş
Labirettlerin tam ortasında bir aşka yakalandım
Sağım/solum
Önüm arkam ölüm kokuyor
Üşüyorum
Hafif titremekte ellerim.
Yüreğim; İsa’nın çarmıha gerilişi gibi
Sar beni anam, aziz meryem kokunla.
Şefkatinle. yaralarıma göz yaslarını akıt,
Bir bebek misali al koynuna
Eskisi gibi anam
Bir kez daha aldanıp
Bir kez daha yanıldım
Yandım/kül oldum
Yüreğimin tam ortasından vuruken
Acımadı yar bana.
Velhasıl (şimdi)
Nefes alan bir ölüyüm
Musalla taşında bedenim.
Sar/sarmala eskisi gibi anam
Azrail gönül kapımı çaldı
Yetiş anam yetiş
Bu son sesleniş
HASAN DAĞ (Son Siir)
5.0
100% (37)