Benim Canlar Canı Güzel Dost ,

Gecenin şu saatinde yine yüreğimde cıııızzzz diye birşey kopar gibi oldu. Elimi attım sol tarafıma saymaya çalıştım atışlarını ve baktım ki, onlarda aynen yılların coşup geçtiği gibi , delibaş seğirip duruyorlar. Artık ne doğuş, ne oluş ve ne de bitiş bir anlam ifade etmiyorlar.
Hani Doğuş - Oluş - Bitiş dedim ya , geçenlerde bir değerli şaireninde şiirine yazdığım yorumda bu ifadeyi anımsatmıştım. Ümit Yaşar Oğuzcan'ın <<YAŞASIN AŞK>> şiirinde , Sizinde, bu çok anlamlı ve düşündürücü şiiriniz yer bulmaktadır. Dolaysiyle bizleri yaratan ilahi gücün ve doğanın kanunu böyledir. Doğurur, geliştirir, olgunlaştırır ve sonunda yokuşlara tırmandırarak , bir de bakmışsın alıp götürür.
Bizler, sanarız ki daha zamanımız var , hala 18-20 yaşındayız. Görecek günlerimiz, aylarımız, yıllarımız var diye, yapılacakları erteler de erteleriz. Gine hani diyerek devam ediyorum ve diyorum ki, bir rivayete göre, <<Sultan Süleyman 300 veya 350 yıl yaşamış da, son nefesini verirken, bir göz açıp, kapatınyacaya kadar yaşadım zannettim demiş>>. Bu ibarede de, yılların ne kadar çabuk geçtiğini, ne kadar acımasızca başımıza neler neler getirerek, çekip gittiğini , bir kez daha anlamış oluyoruz.
Bütün bu nedenlerle daha çok yazacak şeyler olsa da, burada anlatmak ve yazmak kolay olmasa gerek. Lakin, her anın, her demin ve her yaşın yaşanılması ve hem de mümkün olduğunca güzel ve sağlıklı, değerler vererek yaşanılması bilinmelidir. Kaybedilen zaman ve yıllar geri gelmiyeceğine ve gelmesi mümkün olmadığına göre, mevcut yaşamı kötü değil , en iyi şekilde yaşamalıyız ve değerlendirmeliyiz.
Aslında şiir ve sesleniş , derin duygular hem de acı ve üzüntülü duygular , çekilen çilelerin ve hayat zorluklarının feryatlarıyla dolu. İnsanın sırtında bir kambur gibi, ağır bir yük, çok büyük sorumluluklar gerektiren hayat kavgası, geçim gailesi umutları alııııppp bilinmezliklere savuruyor. Yaşanmış mı yaşanmamış mı, bir hayal gibi ve sanki deriiiinnn bir uçurum. Yazı da , kışı da, baharı da hep birbirine karışmış, akıl almaz şaşkınlıklar içinde ne 30 ne 40 ve ne de 60 kalıyor . Düzlerden geçtik, yokuşları çıktık ve tam zirveden yokuş aşağı öyle bir iniş indik ki, bir de baktık, gidecek yer kalmamış...

Güzel Dost, Azimet Kardeşim , yine yazdım da yazdım naçizane. Yüreğine, kalemine ve beynine sonsuz sağlıklar olsun... Acemi Kardeşimi de kutluyor ve sağlıklar diliyorum...


Dostça sevgilerim, saygılarım ve muhabbetlerimle...