14
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1172
Okunma
Bizim dükkanın ilerisinde ,
Bir dokumacı vardı .
Yozgat’tan göç etmişlerdi .
Karısı ölmüş , küçük bir kızı vardı .
Tezgahların üstüne ,
Kendilerine ev yapmışlardı .
İki duvar arasınada perde ,
Akşamları orada yatarlardı .
Bir kaç tencere ,
Bir küçük tüp .
Yaşam için gerekli ,
Eşyaları vardı .
Çirkin sarı değildi küçük kız .
Konuşurken utanırdı .
Onüç müydü ,ondört müydü yaşı .
Minyon tipli olduğundan küçük gösteriyordu .
İki sene babasıyla dükkanda .
Hem çalıştılar,
Hem hayat mücadelesi yaptılar .
Çabuk büyümüştü küçük kız .
Bir gün duyduk gelin olmuştu .
Kaç çocuğu olmuştu .
Rahat bir evi olmuşmuydu .
Geçiniyormuydu kocasıyla , mutlumuydu...
5.0
100% (13)