Birinci Kutu/Kadın

Saçlarına rüzgâr değmemiş bir kız çocuğu daha
Rüzgâr gülleri büyüklüğünde yanık saçlı bir kadın
Elleri ayaklarına uzanmış, yerde yatıyor
Dengesizleşmiş, bir hamam böceğinden farksız gözleri

İkinci Kutu/Kalem

Kırık, dik, sivri; aciz, cüretkâr ve asalet abidesi
Tepesinde bir damla ışık yakma çaba sarfiyatı
Çalışma masasından, binlercesine uç nokta
Güneşin gölgesini kapatmakta ama üşengeç

Üçüncü Kutu/Baba

Yastık boğumu göğsüne değmemiş daha hiç
Topuk uçlarından damlamakta kaçı siyah, kaçı mavi kan
Şakak bitiminin başladığı yerde tebessüm
Dilimizde acı biber kalıntılar, yıl var tecavüzden hükümlü

Dördüncü Kutu/Gece

Baharın hasret duyması geceye, akşam girişlerinin cazibesi
Boş yatakların tek, vakitlerin katili genç bir kız
İlahi sırların içerdeki sese hayat vermesi
Ve genç kızın tüm o sesi çıplaklığıyla sarması


Dost uyuma, sabah olmadı daha..


Bilal Yaver