En - Patik

“Ne gurbetçi bir sebzedir Brüksel lahanasý”

Aðzýmýn içinden dökülen denizler
Maviyi sevdiðim için mi?

yoksa

gidiyor musun, ah sensiz karýþýrým
sonra sokaklar gelir… Soðuk
sokak mevsimi bilirsin, cadde, bostan
þu ne anlattýðýmý bilmeden sen
anlasan…

Bunlarý

Sen olmadýðýnda, böyle anlamsýz bakýnýp
Takýnýp en somurtkan apoletlerini yüzümün
Terfi ederim sür- generalliðe tamam real…
Kaygýsýzýmda ondan bu ya da beceriksizi aþkýn
Anlatýyorum,
Dolmuþtu gözlerin dokuz buçuk yönünde
Bakmakla dokunmak arasýndaki fark vardý
Öpmekle koklamak arasýnda…
Karasýnda gözlerinin bir þey vardý
Dolmuþtu, doluydu týka basa
Ne sen vardýn ne ben aslýnda
Anlatýyordum,
Birkaç beyaz çiçek ismi kibarlýðýnda kelimeler kurup
Tüm üflemeli çalgýlar yumuþaklýðýnda olacaktý

Söylediklerim

Seni üzmesin söylemiyorum diye
Söylediklerimi farz et ne olur, susamam
Ah susamam anlasana,
Bir þey dadandý, hani þu gözlerinde olandan
Ben ki onlardan kurtulmuþ, kurutmuþtum hepsini
Þükür bizimde vardý da bir tavan arasýna
Yine çocukluðumdan kalan,
“a” larýn þapkasýz yazýlmadýðý bir dönemden kalan kabuslar

görürdüm

elbette daha derin baksaydým seni çýplak
otururken gözlerinin içinde
korkak öyle utangaç ve savunmasýz
aðlamýþken, kýzarmýþken gözlerin ha aþktan ha deðil
görürdüm ama korkma, bakmadým
býkmadým da bakmamak kadar yakýn durmaya gözlerine
yakmadým fitilini buldum da kalbinin

atardým

yerine, ancak…

ne hüzünlüdür deðil mi yabancý bir memlekette lahana olmak
hem de ta Brüksel den….