bitti gitti...
geçti tükendi...
yürüdü gitti hayaller toprağına karıştı,
bir gül olup açamadı hiç birinin gerçeği,
intikamın hevesi kursakta kaldı,
suretin unutulmuşluğa kendini bıraktı..

bitti gitti...
geçti tükendi...
aşkın aslı kaderin ıssız kapısının önünde sabırla bekleyendi,
kimse yoktu,hep izbeydi,
aşk bitti, aşka bittim, ararken tükendim...
hayat da tüketti zaman ezdi güzellikleri,
arka sıralarda karanlık düştü üzerime,
elim havada kaldı, kağıdım hala boştu herkes gittiğinde.

bitti gitti,
geçti tükendi,
yazamadım içimden geçenleri,
içimde tıkandı kaldı gülüşüm,
yine aklımda yine dudaklarımda sıcaklığı o son öpüşün...

bitti gitti...
geçti tükendi....

derken, ellerini yeniden özleyeceğimi hesaba katmamıştım aslında..
kimbilir belki bu satırları zamandan siler bana koşan adımların...


------- ilaç kokan odaların arasında sıkışmış huzursuz ruh (I)

Ece İslamoğlu