Gözlerimden süzülürken Aşk’ın kelamı,
Sözlerim ağlar, kalemime dokundukça aşkın gözyaşları.
Aşk’ın çetelesi yoktur, etme eyleme figan,
Aşk’ın çilesiymiş, aşka dayanak olan.
Gitsem gidemem, kalsam sol yanım yaram,
Sensin sevgili, aşkın yarama merhem, sensizlik tasam.
Ne zaman ah etmiş ki gül, sevdası dikene,
Yarim yaram olsun, Aşk koyulmaz ki kefeye,
Tartamaz ruhum benliğimi, haram eder sensizliğimi,
Ne olmuş ki ben dikensem, sen güllerin güzeli.
Sen gecemi gündüze soyduran güneş,
Sen yüreğimi sevdaya doyduran bir eş,
Dikiş tutmaz gönlüme dik hadi aşkın ipliklerini…
O ne aşktır ki, tüm bedeni deler geçer de bir yürekten geçemez,
Ruhumu saldım Aşk’ın, Aşk’ının yürek çekimli okuna,
Dünyadan vazgeçer de kalbim senden asla vazgeçemez.
Hadi götür beni, sonu olmayan bir sonsuzluğun sonsuzluğuna…
Yüreğimin ıssızlığında o ne adımlardır atılan,
Aşk’ın gücüyle yürü, Aşk’tan Aşk’a varsın, Aşk’tan geriye kalan.
Mutluluğu mevsimlere değil, mevsimleri mutluluğa yayan,
Gel beşinci mevsimim, gel, duraksızca gel, sensiz ben yavan.
Gel gönlümün güneşi, Sen’le gel, Ben’le gel, Aşk’la gel,
Günahınla, sevabınla, sonsuzluğunla gel.
Sen yaram, sen sevdaya haram değil,
Sen nefsime şifa, sen Aşk’a helal…