Kaybolmuş gözlerinin feri,
Ezilirken hayatın küfesi altında.
Yükün agır hamalısın hayatın,
Derdi kederi taşırken bedenin.
Ellerin nasırlarla doluyken,
Yüregin kimbilir nelere peşkeş.
Ve sen insan pazarında,
Sevgi,aşk bulur,hasret taşırsın.
Bi haberken mutluluktan,
Teşekkür sarılı sadakaydı tebessümün.
Agzında filtresiz cigara tüter,
Pos bıyıklar sararır nikotin korkusuyla.
Alnında ter damlaları kaynar,
Dudagından YA ALLAH ile damlar yüküne.
Ve seni agır agır sorgular aklın,
Sen yaşama aç sevgiye hasret iken.
Oysa sidik kokar kibirin en kuytuları,
Gece kadar kirliyse saklanan mazi.
Tan agarırken umut doğar anadan üryan,
Anason kokulu raks’ı başlar özürlü yaşamın.
Bel yükün ağırlıgıyla kıvrık kambur,
Yorgun adımlar aşina titreyen taşlara.
Ayazda nefesin rakı misali katıksız,
Sen yalnız hamal tek dostun küfen.
Taşıyamazken yüregin ezik bedenini,
Canın nasılda çeker görünmeyen gökyüzünü.