patolojik şiir 2

ben seni sevdim
ve sen bunu bildin
patolojik ruhumun
kalu beladan beri aşkısın

göz bakmayı ne zaman öğrendi
dil tatmayı
ya buruna koku almayı kim öğretti
işte bu kalbe seni sevmeyi kimse öğretmedi
sanki bu kalp sana aşık olmak için yaratıldı
biliyomusun ben sana ne zaman aşık oldum
ben sana aşık olduğumda
daha ferhat dağı delmemişti şirini için
mecnun çöllere çıkmamıştı leylası için
bir keşiş büyü yapmamıştı henüz kereme
ve aşık bir kadın
kendini ayıplayan kadınları toplayıp ellerine bıçak vermemişti
habil ve kabil daha kardeşti
ilk cinayet bir kadın için işlenmemişti
işte bunların hepsinden önce
kalu belada rabbimize evet dediğimiz
ruhların tanıştığı günde aşık oldum ben sana
ve ben seni çok sevdim.

KALEMIN VAR OLSUN SEVGİYLE KALIN DOSTÇA KALIN ŞEN VE ESEN KALIN

Aşkın ve sevdanın dile getirilişinin çok güzel bir eseri idi okudum...
kalemin daim yüreğin engin olsun üstadım
saygılar selamlar

Şiiri okuyunca anlıyorsun ki varlıkla eşdeğer bulgular. Yani değil öğrenilmiş bir şey.
İnsan bir kez daha iman ediyor aşka böyle tertemiz ve samimi duyguları görünce.
Patolojik dense de değil işte. Seçilmişlik kadar özel Allah katında.

Öyle ulvileştirmişsin ki zamandaşım. Saygıyla ayrılıyorum sayfandan.
Kutlarım.