“” Her kabuğun ayrı bir hikâyesi,
Ayrı bir acısı var sol yanımda. “”

Bu iki mısra ile öyle bir final yapılmış ki, sadece bu iki mısra bile onlarca cilt söze değer bence..
Şiiriniz diğer şiirlerinizde olduğu gibi usta bir işleniş sergilemekte değerli şair arkadaşım. Ancak beni sevme sevilme olgusu bambaşka bir şekilde etkiledi. Şiirinizi okuyunca bırakmadım döndüm bir daha okudum , döndüm bir daha okudum..Her okuyuşumda yüreğimin sızısı bir başka depreşti inanın..Evet, nedendir bilmem ama bu dünyada sevilen layıkıyla sevilmiyor hiç..Onun için önemli olan seven insanın sevgisini anlamaktır diye düşünüyorum. Dediğim gibi maalesef sevenin sevgisini anlamakta ya zorlanıyor insanlar ya da belki daha fazla seven bulunur diye hep sevenin sevgisini anlamazlıktan geliyorlar. Sevilmek ne güzel duygudur. Bence seven asla üzmez arkadaşım. Eğer birisi hem sevdiğini söylüyor ve hem de üzüyorsa demek ki sevmiyordur.. Şiirinizi okuyunca demek ki şair arkadaşım da benim gibi sevmiş ama sevilmemiş demekten kendimi alamadım…
Saygılar sunuyor, başarılarınızın devamını diliyorum…

Mustafa EROL

yüreğinize ve kaleminize sağlık saygılar

yüreyine sağlık sevgiler saygılar sunarım