Üzerime düşüyor gece
Göz kapaklarım kırılıyor
Kirpiklerim batıyor hayallerime
Solgun sol yanağımda duruyor veda ederken bıraktığın dudaklarının izi
Siliniyor gözlerimden süzülen elmas taneleriyle
Kesik kesik nefes alıyorum
Ortalarına hıçkırıklarımla virgüller koyuyorum

Unut!

Demedin değil mi?
Umuttu aslında söylemek istediğin
Belki, yarınlarda kavuşuruz diye
Söylemedin sen bana aslında ayrılmamız gerektiğini
Yalnızca düşündün
Ama söylemedin öyle değil mi?

Kötü bir kabustan uyanmaya işarettir gece uyandığında saatin 3:23’ü göstermesi

Saat gece 3:23

Uyandım!

Bitti öyle değil mi?
Sen buradasın, gitmedin
Beni hiç terk etmedin
Toprakla bütünleşmedi hiç narin tenin
Ölüme örtülü bir hayat bırakmadın ardında
Masmavi gözlerini hiç kapatmadın dünyaya

Sen gidersen;
Ben de gelebilirmiyim demiştim ya?

Söyle!

Bende seninle;
Ölebilirmiyim?


04.05.2011
03.43

Burhan Karaca