İçselleştirdiğim hazin döngü
durup dinlenmeden, özlemi çağrıştırır
sakıncalı hallerdeki uzam kavgasında
bazen büyüyen, bazen de sessizliğine gömülen..

Sen ki, çoğu zaman tam ortasındasın
iki ateş arasında / iki çılgın bekleyiş / iki kayboluş.

Nerede duracağını bilmeden
bilmeden yaşadığını öylece duruyorsun
belirgin kavrulduğun içinde / dışında
farkı yok durumun, her ihtimal
aynı ihtilal sebebine çıkıyor..

Dünü, bugünü belirsiz / belki yarın
olduğu, olacağından ümitsiz
yetmiyor gece, dolmuyor gün
arta kalıyor gibi ömür azalıyorken
bilmeden umarsız bakışlar
baktığını duymuyor
sustuğunu görmüyor
taşıyor nehirler altında
sezmeden varlığına akıyor..

Bilinmeyen, terkedilmiş sessiz evler
adsız dağ eteklerinde , yatağı suya dönüyor..

Dumanlı başında karlar eriyince
yemiş ağaçlarına süzülecek / sevgi artığı
belki açamadığından gönlünce
dökülen bahar yaprağı
bilmeden bir çocuk oturacak gölgesine
kırılan dalı, pürçeği solgun / şaşıracak tadınca
saçaklarından düşünce bilmediği yemişin
bu yoklukta, nasıl olgunlaştığını..

Hala nasıl kırıldığı yerden
doğduğunu ve can’anda saklı kaldığını..


Feyza ’muhurlu’
Bir eflatun..
20 Mart 2012 15:35 İzmir