Yolum geçti sevgiden,sevmemeyi öğrendim
Oysa sevgi diyerek,meleyen de tek bendim
Virandır gönül şehrim,yıkıldı sevda bend’im
Ben ki asla sevilmez, her mahluku severdim

Severdim annem gibi,ağaçtım meyve veren
Beklemezdim getirsin,meyvemi alıp yiyen
Hatta toprak olurdum,yol olurdum yürünen
Menzile varan varsın,olsam da tek ezilen

Ömrümü ömür edip, her dostuma dost idim
Onlara lazım diye, ben ömrümü severdim
Neyim var alın deyip, tümünü yola serdim
Bir dinimi paylaşmaz, namusumu gizlerdim

Böyle değilmiş ama! yanılmışım ne de çok
Enayi bilinmişim, karnım açmış gözüm tok
Keşke hançer yeseydim,sırtımdan gelseydi ok
İstismar edilmişim, bunun bir izahı yok

Düşmanım olmadı hiç, kainat kardeşim di
Allah için yaşamak, ayım dı güneşim di
Nefis taşıyor insan, inkar et,nankör ol da
İstismara ne gerek, oldu mu hadi şimdi

Sen seni yıkmadın ki, yıkıldı bende huzur
Hani çalıp çırpsaydın,derdim ki, yoksul, mazur
Tüm hakkım helal olsun, ama gitme hemen dur
İnsanlığımı yıktın, buna helallık yoktur

Bundan sonra yürü git,gör ne ise hayalin
Dilerim parlak olur, bu günkinden de halin
Şundan haberin olsun,İnsanlık edemezsem
Ortağısın bilesin,aldığım her vebalin................................

Tamamen kurgu olup kimseyi hedef almaz.sadece istismarın ne menem bir rezillik olduğu bilinsin diyedir.Teşekkür ederim.

ERDEMOĞLU ’na yardımlarından dolayı teşekkür ederim.