Maviliğini kaybetmiş bir deniz gibiyim şimdilerde,
Akmasını bilmeyen bir nehir gibi
Anla işte ‘sensiz gibi’..

Utangaç kelimelerimin ardında sakladım seni,
Bu yüzden gitme diyemedim ya sana,
Gururum muydu beni susturan ?
Yoksa umursamazlığın mıydı senin ?
Her neyse işte,
Sen basit gittin,
Ama ben basit bitiremedim seni,
Seni benden uzaklaştıran her saniye,
Küfrettim zamana,
Ama,
Ne fayda yoktun işte !
Bekledim, gelmedinde.

Esmeyi unutmuş bir rüzgar gibiyim şimdilerde,
Yağmasını bilmeyen yağmur gibi,
Anla işte ‘sensiz gibi’..

Üşüdüm yokluğunda,
Kimse ısıtamadı içimi,
Senden bahsettim kendime,
Biraz kırılır gibi oldu yüreğimin soğuğu..
Bazen ağladım,
Sen yokkken ben hep ağladım,
Gözyaşlarıma anlatamadım gidişini,
Hak ver sende bana,
Sende anlatamazdın kimseye bu terkedişini..

Bırakmak istedim bu şehire sensizliğimi,
Bırakıp kaçmak istedim ardından.
Onuda beceremedim.
Ya anılar peşimdeydi,
Ya gözlerin düştü aklıma,
Ben kaçmak istedikçe,
Onlar gardiyan oldu bana ..

Bu şehir dört duvar,bu şehir yalnızlık bana,
Bu şehirde beklenenler gecikti,
Saatler bitti, akrep yelkovanı hep geçti..
Üşüdüm yokluğunda,
Bahar da geldi,
Seni beklemedim, Sen de gelmedin ..

Yaşamayı unutmuş gibiyim şimdilerde,
Ölmesini beceremeyen can gibi
Anla işte ‘sensiz gibi’..
Yokluğun gibi,
Yok Gibi..

( O’na ithafen )