Hüznümün kıymetlisi sol yanımın sızısı
Yerini elem aldı neredeysen çık da gel
Şu çileli ömrümün en mukaddes yazısı
Gözüm yollara daldı neredeysen çık da gel

Gittiğin günden beri dinmez kalp ağrılarım
Hasret yüklü gece de çocuk gibi ağlarım
Hazana döndü inan geçti gençlik çağlarım
Elim koynumda kaldı neredeysen çık da gel

Sevda denen gergefin nakışında adın var
İki sözün birinde bıraktığın yâdın var
Veda busenin hala dudağımda tadı var
Sanki bir parmak baldı neredeysen çık da gel

Hala ilk gün ki gibi yansa bile közlerim
Beklemekten yoruldu tutmuyor bak dizlerim
Yaş dökmekten kurudu görmüyorlar gözlerim
Azrail haber saldı neredeysen çık da gel

Çevir sıladan yana sona varsın yolların
Son nefeste şefkatle tutsun nazlı ellerin
Adını sayıklarken eşlik etsin dillerin
Kapımı ecel çaldı neredeysem çık da gel

Nacizane dizelerime ses olan değerli kardeşim
Sayın Mustafa Alandağ’a bir kez daha sonsuz şükranlar sunuyorum