Vücudun da barındırdığın
kan, irin ve terlerin
fark edilmez olur, yakaza kalmış bir durumdaysan
beynine çarpan, serseri bir kurşundur
üstüne, sonra düşer bataklık
yakana yapışık kalınca, hey hatların pençesi
çöküş de bu ve bunun gibi bir şeydir
be adamım
lal olmuş, çehrendeki lehçen
dili düşürür zül’e

tutuğun renkler, eğer solmuşsa inan
terse tezattın aslınla, dikine çarpınca
harlar sokulur, yalpa kıvrımlarıyla
alçalırsın o an yaşamınla, aptal kadın
türlü ekşiliklerin çözülüşünde, yüzün buruşunca
zahitten çıkmış halin, bilinen sonu buydu ya
sarar etrafını, tüm hırsıyla şuleler
kopuk halinle, sen sopalıksın zaten
teşhir edilişini de, eh kutlarsın artık
her kepazeliğinin
kabza uğramışken yaşamda ki tüm yönlerin
sıkar dururlar

Kurana, hasret kalınınca
kıratıyla
çırpınıp duruşunun paniği kalır patikalarda
yol yordamının içine düşen pası, yutuşta yalayınca
pis dumanın da, başına püskül olur
o varlığının, kalır mı ki siluetti
kurumuş yaprağın dönen, hazanın da
üzüm mü sandın kendini, ayak altında çiğnenirsin
susamışlığa edildin işte meze
salak ruhlu kepaze

nefis içten oyarken, gözler kör olur
sinsi sinsi delerken
kaprisli ruhun, o dengesi bozuk halini
kurur ve kibrinle
hırsından türemiş fırtınalar kopar, kusurların da
aç gözlülüğünün gölgesinde
bilinçsizliğin, güvensizliği doğururken
satışa hazırsındır artık
toplayıverir seni
bir paket halin de, kirlere bulanırken
kaybolup da gider, taşıdığın tüm değerler
eh ne yapalım, sana da “elveda” deme sırası geldi…




(30.04.2012) AZAP…




Yakaza: Uykuyla uyanıklık arası
Har: Ateş
Zahit: Dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp buyurduklarını yerine getiren (kimse)
Şule: Alev, yalım
Evrat: Müslümanlarca okunan dualar ve Kuran ayetleri.
Kabz: darlık, tutulmalık, göz önünde bulunmak




DOSTAN İNCİLER...


Bulanık gözlerden saçılır o kem,
öyle bir cesaret ki bilmem ne desem!
Sadece dilde mi kutsal iki damla süt,
şeytan yüzünü görmüyor sanma el âlem!
Kimseler sana demedi mi, nedir asıl olan,
sebebi hangi vefasız, damarlarını yoran!
Kan kırmızı bir gerçek, etkisinden belli nefes,
ateş uzak duman yakın, uzaklaş geç olmadan…30.04.2012-Ahmet BOZTAŞ