Bir isyan ezgisi bu şu dilime dolanan,
Paslı bir hançer ettin tam yüreğe saplanan.
Dilim ile kaleme kelepçedir takılan,
Benim isyanım sus pus kahrolası dilime...

Ellerim hükmediyor kalem yazar çizer boş,
Ne sözlerin tadı var beyaz kağırtlar nahoş.
Bir şeyler yazıyorum okuyorumki bomboş,
Bakıpda göremeyen, isyanım gözlerime.

Bir mana taşımıyor gözde hüzünlü bakış,
Ya siyah var ya beyaz dört mevsimim oldu kış.
Kar üstüne damlıyor hasretim nakış nakış,
Hala sana çarpıyor isyanım yüreğime..

Gözlerim görmez oldu ikisi birden âmâ,
Bendeki isyankâr hal senden hatıra kalma.
Etme bulma dünyası,sen Allahından bulma,
İsyanım Senin için dua eden elime..

Her seher senin için elim göğe açılır,
Avuçtaki dua’yı,rabbine ulaştırır,
Kabul olacağı gün ruh bedenden ayrılır,
İsyanım seni senden çok seven bu gönlüme..

Aldığım bu her nefes yeniden ölmek yare,
Benim için kurtuluş ölüm bulunmaz çare.
Bana reva gördüğün bu zulüm haksız yere,
Ak yazım kara oldu isyanımsa kadere..

TİRYAKİ hesap kitap eden etmiş sinsice,
Bir punduna getirip tuzak kurmuş haince.
Yüzün dönükken değil sırtan vurmuş kahpece,
İsyanım yar’e değil,, onursuz bir ölüme...!

27 Nisan 2012
02.56
İSTANBUL