Sakladığın yerden çıkartma beni,
Günahlarımla ölebilirim








Gözlerinin gülmesi için beni hiç sevmemelisin
Çünkü kavgalı bakarım ihanete
Ben ıssızlaştıkça kalabalıklaşırsın sen
Senin kokun rüzgarlarla seviştiği vakit bile, ağlarım
Ama kimse görmez ıslandığımı







Dur deme gidiyorum dediğimde
Ölümü hissettiğim zamandır
En yalnızlaştığım bu mevsim
Dağ başında bir mezar taşı kadar kimsesizim
Bak yine sebepsizce düşüyorum bulutlarlardan
Ve öyle çok üşüyorum ki
Bahşiş dağıtıp hüzünlere








Demek ki aşk,
Bir kenar mahalle yosmasıymış
Her gülüşümde utandırdığım için seni,
Üzgünüm







Yağmur mevsimleri ayrılığa tarıyor saçlarını
Geçmiş zaman delikanlıları gibi göğsüm kabarmıyor artık
Sevda,
Can pazarında öncüsüdür kavganın
Farkında mısın ?
Pespaye kelimelerle felsefe yapmıyor artık şair










Tükürerek değil yüzüne
Yüreğimi kanatarak gidiyorum
Mutlu musun ?






--- aras ----