I
Poetik sanatlar kapatıldı kuzu idrakine
Çevresi nemli
krater bolluklarının üç çekimli penguen adımlarıyla
aşılması
İmgenin serüveninde milat
sonrasını tanımlar:

Müsvette kenarları
sanat çiçekleriyle nakışlı
karabiber ekip her zerresine biçim kazandırdık
mürekkebin
-zerresinde
kara büyüler itimli şimdi
Müsvette dokusu zararlı
Mürekkepsiz
-ken.



II
Ölümde
dört renk
serili
dedi Üstâd:
Dört renkte dört biçim örülü dedi
ekleyince

Bolluk preslendi ruh çizgilerimizde
artık
Spatula kemirmeden peynir bitinin
bitmemesi gibi sayılır
Çarşafsız yatamayışımız.


Ölüm dört renkte
dedi Üstâd.

Tâli yollar belirdi
“Böylece”
“Sona yakın ve az masum oluruz böylece”
HAYIR
Kaza süsü vererek tâli yollardan geçemeyiz.


Kazasız-belâsız hutbe okuduk
sonrasında
-Üstâd şahit!

Ölüm dört renkte
Deyince Üstâd;
mercimek kemirirken fark ettik kendimizi
dokusu pötür pötür
Rengini AVLATTI
Birinci çekindi ruhumuzdan
AVLATTI KENDİNİ
-üç için devam ediyoruz.
Bismillah.

Ölüm şahitlerinin
Burnu kanatan kalemli elleri
akide şekeri uzatınca
bize;
İkinci çakıldı apış aramıza
lânet okumak geçiştirdi acısını
“Tekerrürün”
Malzeme mühendisi olmak çaresizlik.



Cum’a saati diye
Duasız kamaları
ucuz gövdelereki yapraklara işledik
canı çıktı floranın
“tâli yol bitmez”


-sırdaş
peşpeşe and içince
beli büküldü
mavi damlalar aktı alnından
ÜÇ buyurdu:
Yâr duymamakta zikrini
YÂR CÖMERT DEĞİL.
Öyleyse
Yakalamak serapsız olsun bu defa:
Buyrukta sarılı renk üstâdın dediğinden.
çünkü
Üçüncü..


İş Sonuncu renkte:
Ferin sadâsına bir kaldı.

Balmumundan heykeller deney tüpüyle
paskalya çöreğinin
ceviz rengini emiyor
Ama sanmadık:
“Pusulanın en şehirlisi bizde.”


Sıfatlar karakalem çaldı
dördü
Evermek için
çaput ağacı sivriltti son’u
Ve dağıldı ölüm.


Rengi kavramak diriye mesele
Olmaya uygun değil-
Piçlik bizimkisi
“Lâleli mektupsuz kaldı.”


Ve
Vaktinden önce
Çok önce ölmelisin
Dedi melek
Patikalar eski değildir gideceğin yolda
-renksizlik de yeter senin gibilere.


Havanda dövülmeden önce
ÖLMELİSİN.


Ha bir de
Sınavdan
Bir ömür sonrası:
TABİAT.

-Tâlsiz.