1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
885
Okunma
Ürküyorum her çehrede yaşayan zamandan.
Kaçıyorum herkesten herşeyden.
Bu taştan oyma tarihin
ahtapot kollarında can veriyorum
ve isatanbul gözlerime bakıyor
sen gibi ışıl ışıl ,sen gibi uzaktan.
Ne bir kurgudur seni sevmek
Ne de yaşamaktır sensizlik
bir kuş kanadında yükselmektir
hatıranla yaşayıp, hayalinle ölmek
güneş kadar karanlığı yok sayan
gözlerini özlüyorum.
Ah Anadolum ah
alda çocuğunu bağrına bas.
Yüreğime küs yaşamaktan usandım
beni el değmemiş nehirlerine at
alıp başımı gitmeliyim artık
beni dipsiz uçurumlarına at.
Cevap Yaz