6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1146
Okunma
Bu kadar inanırken mi
Yok oldu zaman
Saniyeler geçmek bilmiyor
Dönüp baktığımda bir ömür tükenmişken
Varla yokun arasında sancılarım
Gitmek için valizini hazırlamış anılarım
Ve bir barutluk ateşi kalmış gözlerimin
terkedilmiş yaşları
Direnmek çare olmuyor
Gözlerim kapanıyor
ama içimdeki polis
Yakamı bırakmıyor
Beni sonsuz kodeslere atıyor
"Neredeydi şimdiye kadar"
Diyor halsiz nefsim
Ve duvarımda şekillenmiş azrailim
Bir çocuk geliyor uzaklardan
İçimdeki çürümüş yosunları topluyor
İğrenmeden çekinmeden
Ben bile dokunamazken
Bitiyor usul usul
Zaman duruyor
Yelkovanla akrep birleşirken
Şimdi sonsuzluk başlıyor.
Cevap Yaz