Edepsiz bir mühür taşıyor duygusuz deniz
Dostluğu îdama gönderiyor sessiz sessiz
Mürekkep derdi de yok zâlim mantığın
Bitecek diye daha çok bekleriz


Gözbebeklerimizden düşen seyyârelerin izini sürmüyor piyâle
Sunulan meyin tadı zakkûmdan beter
Ne yazık ki kana bulanacak ağırbaşlı seher



Rûhumuzu prangaya vuran gerçeklik
Bir damla rü’yâya hasret kaldığında
Zamanın pimini çeker derinlik
Su yüzünde bile boğulur yârenlik
Direniş bir fire daha verir
Nilgün rengini yansıtamaz eleğimsağma
Sedefsi yıldızlığını kaybeder sönen süreyyâ




Hayatın urlaşan vaktinde açan goncadan rahmet yağmaz bebeğim
Öfke öfke kırılır kürek kemiğimiz
Mekânın elinde oyuncak olur kimliğimiz




Her ölümü ömür boyu taşıdığımız cüzdanımız başkasının elinde şimdi
Yetim ve öksüz
Onun haykırışı bizim son sözümüz…


Dursun Tiftik




*DENİZ: ÇOKLUK,YOĞUNLUK (TÜRK DİL KURUMU BÜYÜK TÜRKÇE SÖZLÜK)