Bilemezsin ınsanları
Ne derdın nede kederın
Çözemez karşındakını
Aşk unutulmazı olan
Sevgı mutlulugu eksılmeyen
İnce ruhlu kalbın
Gönlum el vermedı bırakmaya
Ölüyorum anlıyormusun
Nasıl olsa unutursun bunlarıda benı unuttugun gıbı
Üzülüyorsundur belkıde
Lodosun fırtınası olmussun
Gerisi bahane senın ıcın
içim içimi yerken
Tek bır soz ıle yelkenlerım düştu
Lodosun fırtınasında kayboldu
Unutmaya çalısırım unutamam ya
O zaman ölürüm be ölürüm
O zaman tekrar ayaklanamam
Yıkılırım kahrolusumu alırsın gozune
Ağladıkça gözlerımde yaş kalmadı
Şimdi ben gıdıyorum
Her hamlem bır vurgun olucak sana
Vurgunum bır kursun gıbı saplanıp kalıcak
Kurşunum kalbının derınlıklerıne ınıcek
İşte o derinliklerde ben olmuyacagım ...
Tek bır sozun yıktı hayatları ..
Belkı de nıce hayatları yakar ..
Bir sözle kasıp kavurdun be sevgılı....

Şair Harun Aysel