S.S.’e


Riayet etmeliydi; ettin.
Bir hayatın olmadı senin
Tüm ezberler yanmalıydı, yıkılmalıydı kurallar;
Aşk için ölmemeliydi
Ölmemeliydin

Kalbinde kara giysiler altına gizlenmiş bir ışık
Nefret ölesiye, her nefeste ölmek
Sevdiği kadın kara toprak altında çürüyen aşık
Meğer en büyük sihrinmiş sevmek


Hiç sevilmemişler için okunsun bugün dualar
O acı şarkısını, senin için söylesin dalgalar
Gökyüzü ağlasın hazin aşklar için
Bedeni yaşarken ölmüş kalpler için yas tutsun gece


O simsiyah pelerininin hışırtısı kulağımda
Simsiyah gözlerin ve simsiyah kaderin
Siyah kadar asil ve siyah kadar değişmez kal hep
Güneş siyah doğsun ve simsiyah olsun hayallerim

Rüzgar burada
Gri, nemli ve düşünceli geçerken günler
Rüzgar ağlamada
Sesi
Bedenini kemirmiş bir kurtçuğu yemiş kuşun sesi kadar hüzünlü
Öylesine bir rüzgar, öylesine kuşlar ve öylesine bir ses ki...
Bülbüller, yağmurlar, hayat seninle ölmeye gönüllü


Sen hayatı boyunca tek bir aşka sadık kalmış aşık
O aşk ki
Aşkların en onurlusu, en kudretlisi ve en gizlisi idi
Hirbir şey, hiçbir fani, hiçbir sevgili aşkına olamaz layık
Gömülmeliydi; bitmeliydi
Sen, aptal bir aşık olan dahi
Bilmeliydin
Aşk için ölmemeliydi;
Ölmemeliydin