kış geçip gitti...
yağa yağa dallarıma kar taneleri usulca...

şimdi bahara dönüyorken mevsim
ve tam filizler açıyorken
yüreğimde sevdan...

sen gittin...
usul usul gözlerime bırakıp yağmurları yar.

avuçlarım ayaz yaşıyor şimdi
tenimde mevsim kış
ve deliboran rüzgarlar esmekte tenimde
sen gideli yar...

şimdi bedenim
bir kaldırım taşı gibi soğuk
ve kimsesiz bir çocuk gibi
yalnız kaldığım bu şehirde,
şehir boğuyor beni her nefes alşımda yar...

bir tinerci çocuk düşün...
yokluğunu özlemle çekercesine içine...

damarlarımda sensizliğinin yokluğuyla
sokaklara vuruyorum kendimi gecenin karanlığında
geçmiyor hasretin geçmiyor işte yar...

bağlanmışım bir kere sana...
divane olmuşum sana
anlasana!

gidişin nöbetlere sokuyor beni.

ellerim, dudaklarım titriyor...
hasretin komalara sokuyor beni...

sen gideli krizlerdeyim yar...