Sevda türküleri gelir dilinden
Vatanımın goncasından gülünden
Hasret estiriyor gurbet elinden
Sevenlerin dert ortagı ozanım


Gönlünde doldur insan sevgisi
Ona bi güzellik Allah vregisi
Mahşerde açılır onun sergisi
Gönlünden gönüle gezer ozanım


Gurbet eli mesken tutmuş kendine
Yenilmiştir şu hayatın fendine
Maddiyat dert edinmez kendine
Mana deryasında gezer ozanım


Güller açar mızrabının telinden
Ballar döker dudagından dilinden
Dersini almıştır Elbet ehlinden
Sevgi deryasında yüzer ozanım


Gelin kızlar yollarını gözlüyor
Hoş sohbetler ozanım özlüyor
Her sohbette ozan yine saz ediyor
Sevgiyi gönülden yazar ozanım


Bayrak dalgalansa yürekten coşar
Atatürk sevgisi içinde yaşar
Yurt için ozanım destenlar koşar
Atiyi önceden sezer ozanım


Yaşadıkca sazı düşmez elinden
Öykü deyişleri halkın dilinden
Sevda akar gözlerini selinden
Hakkın deryasında gezer ozanım


Dünya liman olmuş bedeni gemi
Yol almaz ummandan kırık dümeni
Aramaz olursa candan seveni
Bir gün tatlı candan bezer ozanım


Garibim sevdalar benim özümden
Dünya malı yoktur artık gözümden
Yigit olan durmalıdır sözünde
Sıralayıp dertlerini dizer ozanım.


(Tarihler boyunca halk ozanları ve onların yazmış oldugu şiierler devlet adamlarına rehberlik yapmıştır.)
ŞİİR BABA