vurdun ya beni
kalbimin en derin yerinde
ne güle bildim
nede eksildi bir gün gözyaşım.

sanma kinim yoktu
af ettim sandım seni
oysa kin tutmuş yüreğim
her defasında acı veriyordu bana.

yan yana getirdim eski resimlerimi
yetmedi nefesim aramak istedim seni
niye giderken ihanet ettin bakışlarıma.

bitiyor sandım içimdekiler
oysa haykırışlarım karıştı bir birine
her şeyimi söküp aldın ya o gece terk edip gittiğinde.

sahte gülüş
okşar sözleriyle beni
tenin soğuktu çıkmadı bir türlü sesim
nefret ettim hep ümit verenlerden
esir düşsem de adını anmam bir daha senin.

ölümsüz aşk dedin kandırdın beni
nefretim büyüdükçe büyüdü sana
böylemi olacaktı bu aşkın sonu
niye vurdun kalbimde beni
asla ve asla unutmayacağım seni.

çıkarmam artık içimde kini ve nefreti
geceler kendine mahkum etsede beni
sensiz yaşamaya alıştım artık
güneşin doğuşunu sensiz izleyeceğim...
Hüseyin YANMAZ
19/04/2012