Büyümek istememiştim, sen hiç ölmeyesin diye










Bir edepsizlik yapıp ıslatmadan ağlattım gözlerimi
Nezaketsizce bulaştırdım nisan yağmurlarına,
Ardından biriktirdiğim bütün hüzünlerimi
Kokunu çok özlemiştim çünkü
Sol elimin parmak uçlarıyla,
Son kez yanağını okşayışım düştü aklıma
Hala beyaz mı saçların,
Kaç zemheri sarıldı sana üşümedin mi hiç ?
Ve hala seviyor musun beni toprağı sevdiğin kadar ?








Hayatla girdiğimiz bu saklambaç oyununda
Nisanda devrilen,
Koca bir çınarın kovuğuna gizlemiştim ürkek bakışlarımı
Keşke,
Defalarca öpseydin kâbuslarımdan
Yalnızlığın koynunda sendeliyorum anne
Sen gelmeyeceksen,
Yanına ben geliyorum anne








Somurtmak,
Kibirli saçlarından yadigâr kalmıştı bana
Onurlu bir gidişe yüz sürerek nefes alıyorum sadece
Ne sen dalıyorsun hayallerime,
Ne ben hayallerimde kalıyorum anne
Bu memleketin bütün kuşları mı ölüm taşır kanatlarında ?
Ve mezar taşı,
Asiliğin gibi hep mi dikilir yüreğimde ?











Yaşamak, gülüşün kadar sıcak değil
Birazcık yer aç, yanına sokulayım anne










--- aras ----