ben kendi başımayım yine
yine sarhoşum ruhunda
akşamcıyım senin dilinde
kendimden alıp sana kattıklarımla nefes alıyorum
hayat gibiyim bu gece
ama gece yerine bilmediğim bir zaman dilimi var içimde
ben benden kalanları kemiriyorum sen ne yapıyorsun
ölümünden kalanları mı yazıyorsun
benim dilimle


bu gece başka bir hikaye var ağzımda
salya malya da yok hani
anlarsın sen beni acayibim
küfretmek kadar gibi kötüyüm de
salla beni ben bu gece yoktum ki
sen var saydın hatırla


ah be ufak yanım ne büyüdün
ben seni hep ufak sandım
ama sen benden kalanın fazlasıymışsın
zina kadar zevk veriyorsun bana
kendimde çiftleşirken
bebek ağıtı gibi hüzünlü doğuyorsun
öl öl benden kalan fahişe

artık kara yollarında ecelimi satacam
alan alır almayana reklam bol
üç kuruşa ölen kaç zengin gibiyim bir bilsen
sen de fahişe sokaklarda beyfendi kimliğini giyerdin benimle
ah be züğürt ağa bu çuvalcıya karıyı kim layık gördü
akşamcı sarhoşlardanım
beni ecelle kim giydirdi


çuvalımı verin ahalai meydandayken
çeşme başı aşıkların mersiyesini dokuyorum
tırnaklarım uzun kemiriyorum bedenleri
sakın ha beni melek sanmayın
sizdenim sevap kemirenlerden


bu gece bir başka
bu gece gerçekten bir başka
her gün ki gibi sarhoşum
şerefe diyecek takatim kalmadı
bu gece bir başka siz gibiyim
insan öldürmek için nefes alıyorum
siz gibiyim
can kemiriyorum



BEN kendi başımayım yine
siz neredesiniz bilelim de
cenazenize iki kelime edelim