dün gece,
bir bir karardı,
karşı dairelerin ışıkları.
balkon kapısını her açışımda,
yüzüme soğuk hava çarpıyordu
gözlerim,
sanki kaynağa bakmışçasına,
uzaktan ışığın işledi
sızladı yüreğim.
uykusuz,
bir geceyi daha uğurladım.



sabah,
ezan sesinden,
sonra sokağa çıktım
Belediye fırınından
iki sıcak ekmek aldım,
kopardım bir parça.
sorma boğazımda kaldı
paylaşılsın istedim dünyada
karşılıklı bütün sevgiler
sıcak ekmek kokusunda



düşündüm,
karnım tok iken,
sevgiye aç bırakılan canları.
uzaktayken yakınla-şanları ...



o gece,
hece hece mısralarda.
kendini yaktım
haberim var mı
üç satır üç nokta yüreğimdem
akşamdan duvarına
asıp gitmişsin,
caresizliği



oysa
çaresiz değildik.
görünce gözlerimizin içinde
gülücüklerin açtığını.
hatırlarsan.
ve hala ben sende sen bende
iz gibi saklı yaşarken
Çoğaldığımızı



beni sana, seni bana bağlayan,
aşk uzun bir köprü iken aramızda.
ben seni daha çok…



Biliyorsun ki,
Sen diye sevdim mevsimleri.
Sen diye dinledim şarkıları
Okşadıkça,
Tanıyıp tanımadığım çocukların saçlarını
Güneş gibi tekrar geleceğine,
Seni göreceğime inandım.
Ayrılığı silip attım kitabımdan.
Bak bir kuş gibi hafifledim
Sana açtım kanatlarımı
Aştım bütün sınırları,
Yıktım bütün tapuları.



Sana yazmayacak,
Seni anlatamayacaktım.
Aşk yutturuyor verdiğim sözü.
İlk ve son mevsimsin
Kırık kanatlarımda.
Asık resimlerin,
Duvarlarımda.
Yoksun…
Lanet olsun…


2012/5