Düşüncelerimde dönüş bitti derken
ıssız izbe yerlerde
bir lambanın gölgesinde
belkide toz yığınlarının içinde...

Olmadı
yapamadım
Aralıksız düşündüm sancılı günlerimi...

Israrcıydı duygularım
Hayata bağlayan olmalıydı
kördüğümdü düşüncelerim...

Elbet bir gün
Duyar ve insanoğlu yetişirdi feryatlarıma...

Yılgınlardaydım
ruhum mutsuzluğun barınağı
kaderim en derinden kederli...

Güneşi olmayandı yarınlarım
kat kat diziliydi kahrın renkleri...

Aklım
yüreğimle küsmüşken
fikrim firardaydı...

Yazılıyordu fermanım
kıyametin günlerine
ecel binlerce kez uğrak etmişti...

Çokça ömürlüktü sanki hayatım
anlamıyordu düşüncelerim
yüreğim yaralıydı...

Tesellim olucaktı
şuursuz afallayan sağnaklarım
ölmeye bunca yakınken
hala bekliyor çınlayan kulaklarım...

KADERİMİ UYARLADIM ÖMRÜNE.
TUALE ÇİZDİM YARINLARI.
HANİ SONDU KARANLIKLARIM

İŞTE...
SON OLAN NEFESİMDİ
SON OLAN SENDİN
SONDU HAYKIRIŞLARIM

ŞİMDİ ÖLÜMÜN KOLLARINDA
ZEMZEM BEKLER DUDAKLARIM...


YAZAN:KADER OYUNCUSU
15/04/2012
İZMİR