Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Cahit Sıtkı Tarancı

Gökyüzü hüzünlüydü kışın kalbi şubatta
Alacı kuşlar gibi sema da uçuşuyor kar
Oturdum yürüğün yeri kır lokantasına
Kulağımda anılardan müzik
Masamda anılarım birde rakım var
Dalmışım anılarımla sohbete
Bir an efkârlanmışım
Kaldırıp yumruğumu vurdum duvara
Yaş elli
Anladım ki dante gibi yolun ortasında değilim
Anladım ki bu dünya yalan, ömrümüz firar

Baktım aynaya saçımda aklar
Alnımda çizgiler yüreğim yorgun
Dökülür bir bir takvim yaprakları, çınar misali
Çınara can veren su gibi geçiyor yıllar
Kimi sığınırız anılara yaşamak için
Kimi zordur sevmek sevilmek kadar
Kimi zaman yaşamak acı verir ölüm misali
Kör kurşun acıtmaz yüreğini aşkın vurduğu kadar
Baharımız solmuş tükeniyor mevsimler
Anladım ki bu mevsim yaz, sonrası hazan
Anladım ki bir daha gelmeyecek yeni bir bahar

Erguvanlar çam ağacı çınar ağacı
Yıllar öncede siz buradaydınız
Biliyorum yıllar geçti değiştik
Ben sizi tanıdım ama siz beni tanımadınız
Ömrüm tek hamlede yazılmış bir şiir gibi
İnkâr etse de dizeler mısralar
Baktım fotoğraflara benden eser yok
Anladım ki bu hayat bir benim değil
Anladım ki yaşamadan hayatı koparıp alırlar

Not: yaş otuz beş şiiriyle bana ilham olan üstadımızı
Saygıyla anıyoruz.

Mustafa bertan