(Hala uyuyorsan bu sana müstahak milletim,şart oldu artık duyman)

Kasırgaya tutulmuş
Bir orta çağ kadırgası gibi
Hantal ve ahşap bir düzenin çocuğusun
-Düzen demek yanlış belki-
Çarkları paslanmış bir değirmenin
Hücreleri ölmüş bir düşüncenin ürünüsün
Damarlarındaki pıhtılaşmış kan
Ta göz bebeklerinde açığa vuruyor kendini
Seni diriltmek
Büyük sahrayı yeşertmekten
Hatta deveye hendek atlatmaktan zor
Sen Yemen de
Sen Kore de
Ve daha bilmem nerelerde
Küçük ufuklar için feda edilen can
Sen şu bin yıllık tarihine bakıp
Seni tüketen zehir in
Panzehirini bulamıyorsan hala
Kendi fatihanı kendin oku
Kendi ağıdını kendin yaz
Benden bir şey bekleme
Sana şiir sana destan yazılmaz

14.02.1986 Boğazkale

Üzgünüm ama hiç bir kıpırtı yok bu halkta,bu kalabalık sürüsü millet olmayı beceremedi...ölenlere baş eğiyorum,o kadar...