Şimdi bırakıyorsam seni yanlızlıgıma.
Vurgunların ardından adını anmamak içindir.
Sevdalardan kaçısım bu yüzden ve gidişlerim gece körüdür sensizliğe
Alışkanlıgım var artık yorgun yüregimi senin için bin parcaya blmüşüm
Hangi parcam sana aşık bunu bile bilmiyorum .
Seni sonkez son kez bu gece anıyorum sarhoş ve bitik bir sekilde.
Şimdi bırakıyorsam seni yalnızlıgıma .
Ve gidişlerimi unutuyorsan akşam güneşlerine sensiz .
Yoklugunu anlıma vurup kanıyorsam bir başıma .
Sev demiştim oysa sev alabilgine mutluluk olsun sonunda.
Kahırlar ,azaplar geride dursun ven son bulsun yanlız kalışlar !
Gördünmü susmayacaksın, sevdinmı bırakmayacaksın derler.
Biz ne sevmeyi basarabildik ne de sevdamızı elimizde tutabildik.
Şimdi bu yorgun elleri nasıl uzatayım sevdaya ..
Yıllar önce gidelim demişti oysa !
Ben sanki bir parcam gibi saplanıp kaldım bu kara parcasına .
Pişmanmıyım asla . ama yalnız kaldık be sonunda ....
Her gece duvarlarda hayalini arar olduk sevdamızın..
Her kapı calışını o sandık belki gelir ümidiyle! yandık hep ..
Bir volkan olduk her şafak vakti ,kıyılarda dolaşan hırçın bir dalda .
Gökyüzünde parıldayan bir yıldız hoyrat fırtına sonrası durgun bir meltem ...
Şimdi adını anarken hüzünlenen ve bir damla göz yaşıyla serinleyen yüregim var. İçinde seni hala taşıyan vurgun yemiş paramparça bir kalbim .
Duyma bunları sen söylenmemiş farzet .
Belki acır da geri dönmek istersın bana ...
Dönme geri şimdi ben yokum buralarda yalnızlıgım var.
Oda aşkına isyankar sen olma yanımda ve sen bilme sana olan büyük sevdamı. Kaldıramaz aglasın ..
Agır gelir duydukların gözlerini yumar dudaklarını ısırırsın.
Kısacası yanarsın küllerinle kala kalırsın sende zamanın bi yerinde.......


gökhan....karakol......