Hep aklıma geliyor yazılacak bir konu
Çok zor olacak ama anlatacağım onu
Bir tek Allah’a giderdi hep tuttuğu yolu
Biliyorum ki güzel olacak bunun sonu.

Hiç görmüyorum onu yatıp rüyalarımda
Unuttuğumu sanar çokça hülyalarımda
Vardır ahiretimde ve de dünyalarımda
Hala çınlar hep sesi şimdi kulaklarımda.

Aradım caddelerde boş ara sokaklarda
Bulamadım ne evde nede o Konaklarda
Onun ömrü geçmişti bitmez uzun yollarda
Unutulur sanıyor kendisi akıllarda.

Yaşamadım onunla en çok oniki sene
Hatırımda kalanlar o geldiğinde eve
Bu canımı verirdim düşünmez seve seve
Kucaklar hepimizi koklar dı öpe öpe.

Köy hayatı zor olur,hemen değişim gerek
Zara’ya yerleşmişti üç çocukla gelerek
Başladılar yaşama köhne eve girerek
Dördüncü çocuğunu yaptı orda severek.

O sene çok zor geçti, yaşamak kolay değil
Kaza ve cezaevi, haydi kadere eğil
Memlekette ne kadar sevilirsen çok sevil
Bu senin alın yazın,bir tek baş ona eğil.

Heves ile aldı, doyarak sürdü cemse’yi
O da üzmek istemezdi bilerek kimseyi
İkinci kaza da oldu,unuttu gülmeyi
Düşünüyordu Hafik’ten evine gelmeyi.

Ya Rabbi! Ne kadar da zordu geçimsiz hayat
O bildiğini yapar, sen ne istesen dayat
Olmaz işler gelirmiş çileli başa heyhat
Çektiği sıkıntılara hiç etmedi feryat.

Önemli olan zorluklara hep göğüs germek
O da farkındaydı,yaşadığını bilerek
Beşinci çocuğunu da yaptı sevinerek
Evini değiştirdi iyi olur diyerek.

Olanlar elbet son bulacak herkes gülecek
İstemeseler de altıncı çocuk gelecek
Onu yedinci,sekizinci takip edecek
Onlarında rızıklarını Allah verecek

Hiç düşünmemiş sonunu, bak neler olacak
Daha kırkikisindeyken bu ömür dolacak
Gitmeden de bir hafta önce dokuz doğacak
Oniki Haziran hep akıllarda kalacak.


Allah sana mesken etsin Cenneti
Yasa boğdun giderken Memleketi.

İnegöl 2011