Bir ummandır,yol alıyorum hayli zamandır.
Yüküm ağır,umudu,acıyı,kirlenmiş hayatları taşıyorum
Rotamı hiçliğe çevirmişim çaresizce dümendeyim
Önüm ,arkam,sağım,solum uzaklar..
ışıklarda fırtınalarla deli dalgalarla kucaklaşıyorum amansızca,
karanlıklarda ay ışığı sevişiyor benimle umarsızca,hayasızca.
Ardıma bakıyorum yaşanmışlıklar bir dünya,
Önümde ise sadece maviliğini sırlara gömmüş uzaklar,
Ne idim ,ne yaşadım,yada gerçekten yaşadımmı ısrarla dönen bu çarkta
Çarkın her dişlisinde bir başka kanadı tenim,ruhum bir başka çıktı bedenimden teraaar tekraaar.
Ne sırlar taşıdı bu benliğim bu acuni firarda,
Diyemediğim,demeyi istediğim ne figanlar bağrıdı solmuş dudaklarımda,
Uyku diye kapattığım kör gözlerimde,
Ne kirli,kahpe rüyalar örttü uykularımın üzerini utanmadan
Darılma sakın ey ömrüm
Sana değil bunca sitemim figanım,
Seni adam gibi yaşamayan yaşatmayan yalancı suretlere.
Ummaaan ,bitmeyeceksin sen,kıyındaki ufak dalgalara basamayacak ayaklarım,
Sırlarımı sana döktüm ,bak seende sakinledin,dalgalarını,boranlarını koynuna çektin
Sen bile anladın ya bu biçare yolcuyu,
Bliyorum atıversem kendimi senin kollarına bırakmazsın birdaha asla
Öyle sararsınki bu bu canı,kaybolurum,yiterim,
Yok oldu sansınlar zararı yok,
Güneş kızdırdığı zaman seni
Buhar oluverir, bedensiz yağarım ben uzaklardaki sevdiklerimin üzerine
Varsın bilmesinler benliğimi
Damlalarım hasretlerine yağar
Kirlenmiş hayasızların,üzerine sağanak olur akıtırıım belki azda olsa kara günahlarını,
Belki başka hayatlarda,gelirim seninle hesaplaşmaya
Beni içine sığdıramadın ya,canın sağolsun dünya