Sen yaz günü açtın ben zemheride,
Ne sen beni gördün ne ben Kardelen.
Vefa yokmuş yemininde sözünde,
Yeminlerin yalan imiş Kardelen...!

Hani söz vermiştik senle ikimiz,
Ömre sığacaktı bizim sevgimiz.
Yolun başındayken doldu vademiz,
Bir aşk böyle bitti öldü Kardelen..!

Ne yamaç ne zirve ne düz bıraktım,
Kaf dağı demedim çıktım aradım.
Varmıydın yokmuydun hiç rastlamdım,,
Hasretin sinemi deldi Kardelan..!

Bu nasıl bir sevda yandım tutuştum,
Günden güne köz’e döndüm kavruldum.
Bir işaret bir iz aradım durdum,
Pervaneler gibi döndüm Kardelen..!

Nasıl bir sevdaydı nasıl bir aşk’tı,
Yüreğim rüyada badeyi içti.
Bu gönlüm dermansız bir derde düştü,
Lokman hekim bile şaştı Kardelen..!

Gönül şirazesi kaydı sonunda,
Dengeyi kaybetti senin uğrunda.
Nerde açtın bilmem kimin bağında,
Yürümez su,, dal kurudu Kardelen..!

Beşinci mevsime muhtaç eyledin,
Oda geldi geçti yine gelmedin.
Bir yaz günü açtın kışı sevmedin,
Yad elleri mesken tuttun Kardelen..!

TİRYAKİ umudu saldı mahşere,
Ordaysan gelecek açtığın yere.
Kavuşmak ahrete kaldı ne çare,
Açmadan bağımda soldun Kardelen..!

11 Nisan 2012
02.22
istanbul