Çocukluk halimle kulağıma fısıldadığın masal değildi hayat anne
Büyüdükçe büyüyor gözümde dünya
O anlattığın masum rüya
O anlattığın iyi kalpler var ya acımasızlıkla dolmuş
Söyle anne Acının adını söyle
Acıların kimliği kimin anne
Hani biz toprakla yaratılmıştık
Hiç birimiz toprakta ölmüyoruz
Bir de yaşarken ölmek var ya onu da sorma

ah anneciğim ah

yorgun kalbimi kırk parçaya böldüm
bir yanımda gurbet buldum 
bir yanımda hasret..
gözlerimin altındaki yaşanmışlıklar
ve vicdan aynasında yüreğim
yalnızlığa demirlediğim gecelerimden 
aşkı da sorma hiç uğrunda soldum

ah anneciğim ah

çelişkili bir hayatın işlemesiyle öründüm 
ne güzelsin diye bakma 
içimdeki savaşla , fırtına yatağına döndüm 
ben anne  bir savaş tanrısının vicdanında 
merhamet dilendim 
en güvendiğimle zehredildim 
bir umudum kalmıştı 
barış ...
inandığımla aldatıldım
hangi kitapta var anne
kavgasız bir düzen 
hangi dinde 
hangi dilde
mutluluk var anne
üzülme  
terk edilmeyle başladım hayata
vurgunları yedim kendi denizimde
bir kavga gördüm bu ömrümde
hangi şarkıda hangi şiirde
mutluluk kimliği var anne
öfkesiz harcadılar neslimizi 
nerdesin anne 
bir görseydin 
iyi niyet denen yerde vurulduğumu 
en bezgin hikayeleri yazdık milyonlara 
milyonlar uykudayken 
biz bizden savrulduk anne
arkandan vedasız bir el salladım
her zaman hakikati aradım 
bir yanımda gurbet 
bir yanımda sömürülen soydaş buldum
söyle anne
kimin kaleminde
hangisinin vatanında
umut var
barış var

toprak kanıyor anne
hangi dinde
hangi dilde
mutluluk var anne
söyle anne

ne felaketlerden
ne yanlış yollardan döndük
gece gündüz bir yaprağa sarılıp savrulduk
bu yangınlar kimin anne
kimin kundağına sarıldık
hangi nefsin içinde nefeslendik

söyle anne