Ey sevgili
Geceleri saymakla bitiremedim
Yıldızlardan başına taçlar yapamadım
Hep deli fırtınalarla boğuştum
Okyanus dalgalarına yorgun düştüm
Kumsallarda hayallerini aradım
Islandım yağmurlar altında
Aşkın gözyaşlarını sebil ettim çiçeklere
Karanfil kokularına sardım sevdamı
Öylesine açım ki gözlerinde doğan aşka
Hasret duygularım hazan oldu
Kavrulup gitti köz yüreğim
Kardelenler gibi boyun büktü yalnızlığım
Güneşim, Ay’ım, her şeyimdin
Gül dalında açan kırmızı gülümdün
Saçlarımı okşayıp, dudaklarımda yarenimdin
Çok uzaklardasın ey sevgili
Sabırlarım tükendi ölürcesine
Karlı dağları aşıpta gelsem ömür bitmeden
Kollarına atılsam BAHARları bitirmeden
Kaç günlük ömür kaldı ki
Sen orada, ben yalnızlığmla kavgalı
Bitsin bu savaş, ersin vuslat
Kançanağı gözlere çizilsin gökkuşağı
Murad olsun yılların ayrılığı
Huzur dolsun yarınlarımızın bahtiyarlığı!


Zafer Direniş
...

08 Nisan 2012 Pazar 03.00 Lahey