4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
779
Okunma
Günlerden bir gün.
Adını bile anımsayamadığım bir gün,
Ne bileyim işte öylesine bir gün.
İçimde çocukların coşkulu çığlıkları,
Yüreğimde yükselen duvarlar.
Şimdi sokaktayım.
Başı boş dolaşmaktayım.
Saat kaç bilmiyorum.
Ben hep aynı saatteyim,
Aynı yerdeyim,
Saat kulesinde gözlerim.
Yitik sevginin, yitik sevgilisiyim.
Kalabalığın ortasında bir başına biriyim.
Çok şey anlatır bakışlarım görene,
Çok şey dinletir yüreğim duyana.
Adsız zamanlarda,
Adsız duygularda,
Adsız sevginin peşinde..
Ne bileyim işte!
ADINI SEN KOY.
Ben neyim?
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz